تیم ملی با افتخار برد و با افتخار باخت !
این حرفها را مدتهاست داریم می شنویم. تیم ملی ایران با افتخار برد - تیم ملی ایران با افتخار باخت - تیم ملی ایران تساوی ارزشمندی کسب کرد - با این باخت چیزی از ارزشهای تیم ملی کم نمی شود - انشالله در دوره بعدی چهار سال دیگر جبران خواهد شد و....
الان 43 سال است قهرمان آسیا نشدیم و چندین دوره پشت سر هم در حال حذف هستیم و نتوانستیم به نیمه نهایی آسیا برسیم !
در جام جهانی برزیل با اینکه در دو بازی اول نمایش خوبی داشتیم اما از بین 32 تیم شرکت کننده از نظر رتبه بندی 28 شدیم.
در آسیا هم هیچ نماینده با نفوذ و اختیاراتی نداریم و شکایت اخیر هم به هیچ جایی نرسید.
در تیمهای پایه هم که همیشه بازنده بودیم و چندین سال هست که تیم ملی امید نتوانسته به المپیک راه پیدا کند و همیشه در جوانان و نوجوانان هم بازنده بودیم !
البته هدف از این کلمات این نیست که تیم ملی در استرالیا خوب بازی نکرد و ضعیف بود بلکه در این دوره بعد از تیم 98 فرانسه از بهترینها بود اما چه فایده که نتیجه دلخواه نرسیدیم و همه بازیکنان تیم ملی خوب بازی کردند و کیروش هم تیم را خوب هدایت کرد و بازیکنان از کیروش راضی بودند که در واقع مردم نیز از تیم ملی و کیروش حمایت خوبی کردند.
در آخر نتیجه میگیرم که همه ما سرکار هستیم و خواهیم بود...
حال خودتان قضاوت کنید...
مهدی علیاری
